Wykonanie odkrywek pozwala stwierdzić, czy w budynku wykonano hydroizolację.
Autor
Woda (występująca w różnych postaciach) oraz związki, jakie transportuje (np. szkodliwe sole budowlane), to główne czynniki powodujące procesy destrukcyjne w obiektach budowlanych. Nadmierne zawilgocenie powoduje różnego rodzaju zniszczenia materiału konstrukcji, objawiające się deformacjami, zmniejszeniem nośności, uszkodzeniami mrozowymi, pęcznieniem i wypłukiwaniem spoiw, przesunięciami czy też spękaniami [1].
Metody odtwarzania izolacji poziomych wciąż nie są tak skuteczne, jak mogłyby być. Wynika to z tego, że mechanizmy oraz zasady działania stosowanych środków są dla większości planujących oraz prowadzących...
Metody odtwarzania izolacji poziomych wciąż nie są tak skuteczne, jak mogłyby być. Wynika to z tego, że mechanizmy oraz zasady działania stosowanych środków są dla większości planujących oraz prowadzących tego typu prace nieznane.
Artykuł omawia budowę i funkcję stropodachów, a ponadto podaje wady i zalety dachu klasycznego i odwróconego oraz wymienia zadania i właściwości izolacji wodochronnej w stropodachu i sposoby jej montowania.
Artykuł omawia budowę i funkcję stropodachów, a ponadto podaje wady i zalety dachu klasycznego i odwróconego oraz wymienia zadania i właściwości izolacji wodochronnej w stropodachu i sposoby jej montowania.
Producenci środków iniekcyjnych do odtwarzania poziomej izolacji przeciwwilgociowej nie są zobligowani, aby potwierdzić ich jakość przed wprowadzeniem do sprzedaży i zastosowania. Istnieje jednak możliwość...
Producenci środków iniekcyjnych do odtwarzania poziomej izolacji przeciwwilgociowej nie są zobligowani, aby potwierdzić ich jakość przed wprowadzeniem do sprzedaży i zastosowania. Istnieje jednak możliwość uzyskania tzw. dokumentów dobrowolnych.
Abstrakt
Artykuł jest pierwszym z cyklu o renowacji zawilgoconych budynków. Przedstawiono w nim schemat postępowania w procesie diagnostyki, tj. oględziny, inwentaryzację, plan i metodykę badań, badania i ocenę i wyników, a także planowanie działań naprawczych.
Diagnosis of damp wall structures
The article is the first in a series concerning the refurbishment of damp buildings. It presents a diagram of procedure in terms of diagnosis, e. g. a general analysis, inventorying, the planning and methods of testing, the analysis and evaluation of results as well as the planning of repair work.
Renowacja zawilgoconych budynków jest zadaniem wymagającym i zazwyczaj kosztownym. Podstawowym zadaniem w przypadku konstrukcji uszkodzonej na skutek nadmiernego zawilgocenia jest jej osuszenie, które należy rozumieć jako skoordynowany zespół działań technicznych i technologicznych, mający na celu trwałe obniżenie poziomu zawilgocenia (zazwyczaj do poziomu 3-6% wilgotności masowej), co z kolei umożliwi prowadzenie dalszych prac budowlanych i konserwatorskich, a po ich zakończeniu użytkowanie budynku zgodnie z przewidzianym przeznaczeniem [2].
Większość dobrych praktyk związanych z tym procesem została zebrana i opisana w serii instrukcji WTA, czyli Naukowo-Technicznego Stowarzyszenia na rzecz Konserwacji Budynków oraz Ochrony (niem. Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege). To międzynarodowe stowarzyszenie naukowców, architektów i konserwatorów opracowuje i rozpowszechnia przepisy techniczne w dziedzinie renowacji i konserwacji zabytków, które traktowane są jako ogólnie przyjęte zasady technologii. Dotychczas opracowane instrukcje dotyczą m.in. diagnostyki zawilgoconych budowli, wykonywania hydroizolacji wtórnych (pionowych oraz poziomych), tzw. działań osłonowych (tynków renowacyjnych i ofiarnych), czy też hydrofobizacji materiałów budowlanych.
Jedną z podstawowych trudności związanych z renowacją zawilgoconych budynków jest fakt, że praktycznie każdy przypadek należy traktować indywidualnie. Dlatego pierwszym krokiem w szeroko rozumianym procesie osuszania budynku jest jego prawidłowa diagnostyka. Zasady prowadzenia tego procesu zostały opisane w instrukcji WTA nr 4-5-99/D: Diagnostyka konstrukcji murowych [3].
Jako główne przyczyny niepowodzenia zabiegów remontowych i renowacyjnych instrukcja WTA nr 4-5-99/D podaje błędy w ocenie aktualnego stanu budynku, niewystarczający zakres badań diagnostycznych oraz wynikające z tego nieprawidłowe planowanie. Sukces działań naprawczych, ich jakość oraz trwałość, powinny być następstwem prawidłowej diagnostyki oraz współpracy wykwalifikowanych specjalistów w poszczególnych dziedzinach związanych z renowacją (projektantów, wykonawców oraz dostawców technologii).
Metodyka i zakres działań mających na celu określenia aktualnego stanu konstrukcji budynku, jak również prawidłowa ocena wyników badań muszą wynikać z jednolitego sposobu podstępowania oraz kryteriów diagnostyki budowli. Jako diagnostykę budowli należy zatem rozumieć zakres działań związanych z istniejącym obiektem, prowadzący do oceny jego stanu, wyjaśnienia przyczyn występujących uszkodzeń oraz określenia zakresu wymaganych działań naprawczych.
Schemat postępowania w procesie diagnostyki zawilgoconego budynku przedstawia RYS. 1.
RYS. 1. Diagnostyka budowli - schemat postępowania; rys. [3]
Pierwszym krokiem w procesie diagnostyki zawilgoconych budynków są ukierunkowane oględziny (wizja lokalna) obiektu, mające na celu przede wszystkim ustalenie zakresu niezbędnych do przeprowadzenia badań. Zazwyczaj możliwe jest również (co najmniej wstępne) określenie kosztów badań. Od szczegółowych oględzin obiektu rozpoczynają się również wizualna klasyfikacja i opis uszkodzeń budynku. W ich zakres wchodzą przede wszystkim:
fotograficzne, rysunkowe oraz opisowe udokumentowanie stanu budynku oraz zakresu występujących szkód,
wykonanie prostych badań in situ.
W trakcie oględzin zazwyczaj wykonuje się również odkrywki, aby ocenić obecność i stan elementów zakrytych (np. hydroizolacji przyziemia) (FOT. 1).
Równolegle z wizualną ocena stanu budowli prowadzona jest anamneza, czyli zebranie dostępnej wiedzy dotyczącej historii obiektu, prowadzona na podstawie dostępnej dokumentacji, materiałów archiwalnych, historycznej dokumentacji fotograficznej, literatury oraz historii użytkowania obiektu.
Anamneza pozwala na poznanie warunków wznoszenia, rozmiarów i czasu wprowadzonych zmian oraz związanych z nimi ingerencji w konstrukcje budynku, jak również określenia rodzaju i parametrów stosowanych w obu przypadkach materiałów. Pozwala wskazać "słabe punkty" budynku oraz przyczyny występujących uszkodzeń, dzięki czemu jest bardzo pomocna przy planowaniu zakresu niezbędnych badań.
Na etapie planowania badań na podstawie informacji zebranych zarówno w trakcie klasyfikacji i opisu uszkodzeń, jak i anamnezy określa się niezbędne do wykonania prace badawcze.
Należy określić ich procedurę, zakres oraz spodziewane koszty. W miarę możliwości należy dążyć do zastosowania metod wymagających możliwie najmniejszej ingerencji w strukturę budynku, przy czym należy uwzględnić koszt i wartość poznawczą w porównaniu z badaniami niszczącymi.
W przypadku badań niszczących należy określić miejsca, ilość i sposób pobierania próbek, a także uzyskać zgodę zarządcy budynku oraz odpowiednich organów (szczególnie w przypadku budynków objętych nadzorem konserwatora zabytków).
W przypadku badań sezonowych lub klimatycznych należy określić harmonogram badań. Zaplanowanie badań w obszarach reprezentatywnych pozwala z reguły na uzyskanie wymaganych informacji na temat stanu konstrukcji, zastosowanych materiałów oraz rodzaju i zakresu uszkodzeń.
Na potrzeby graficznego przedstawienia (inwentaryzacji) szkód, jak i planowania napraw należy wykonać stosowną dokumentację rysunkową. W zależności od charakteru obiektu, rodzaju i zakresu szkód oraz konserwatorskiej wartości budynku, wymagana jest dokumentacja o różnym poziomie dokładności:
poziom I - minimalne wymagania: rysunki odręczne, zwymiarowane szkice oraz system orientacji,
poziom II - dokumentacja w skali 1:100, zawierająca rzuty poszczególnych kondygnacji, przekroje, widoki oraz system orientacji. Poziom ten pozwala na udokumentowanie stanu istniejącego oraz zakresu szkód,
poziom III - dokumentacja w skali 1:50 lub mniejszej, opracowana na pomiarach z dokładnością ± 2,5 cm (np. trójwymiarowy system pomiarowy, fotogrametria). Poziom ten stanowi podstawę do oceny statycznej oraz szczegółowego projektu i dokumentacji na potrzeby badań naukowych.
Ocena stanu konstrukcji murowej, z uwzględnieniem występujących obecnie lub w przeszłości obciążeń fizycznych i chemicznych, oraz określenie zarówno rodzaju i zakresu występujących uszkodzeń, jak i sposobu ich skutecznego usunięcia wymaga uzyskania wiedzy na temat właściwości oraz współdziałania poszczególnych elementów muru (z reguły co najmniej dwóch: cegły/kamienia i zaprawy murarskiej). W tym celu wykonuje się badania in situ oraz laboratoryjne (te drugie wykonywane na próbkach pobranych ze struktury muru).
Typowe badania wykonywane bezpośrednio na obiekcie to:
odwierty rozpoznawcze i endoskopia, w celu określenia wymiarów struktury muru (układu warstw),
dokumentacja i ocena (głębokość, szerokość) rys i pęknięć,
ilościowe i półilościowe pomiary wilgotności,
pomiary warunków klimatycznych,
badania warunków gruntowo-wodnych.
Na potrzeby badań laboratoryjnych wymagane jest pobranie próbek muru. Ich ilość i rodzaj uzależnione są od celu i przewidzianej metody badania. Z reguły wymagane są próbki cegieł i zaprawy murarskiej. Liczba próbek musi również uwzględniać zróżnicowanie uszkodzeń, elementów budowli oraz zastosowanych materiałów. Próbki muszą ponadto być odpowiednio duże - w przypadku zbyt małej ilości i/lub rozmiaru próbek wartości uzyskane w wyniku przeprowadzonych badań mogą okazać się niereprezentatywne dla całego obiektu.
Typowe rozmiary pobieranych próbek muru to:
rdzeń wiertniczy Ø10 cm, długości 12 cm - na potrzeby badania wytrzymałości muru,
rdzeń wiertniczy Ø > 3 cm, długości 5 cm - na potrzeby oceny struktury oraz określenia zawartości wilgoci i szkodliwych soli budowlanych,
miał (zwierciny) 50-100 g/próbkę - na potrzeby badania zawilgocenia i zasolenia.
Rodzaj, czas i warunki klimatyczne występujące w momencie pobierania próbek należy udokumentować. Podobnie jak miejsca poboru próbek - zarówno umiejscowienie w budynku, jak i w odniesieniu do struktury przegrody (wysokość, głębokość).
Więcej informacji na temat poboru próbek podano w TAB. 1oraz na FOT. 2 i FOT. 3.
TABELA 1. Sposoby pobierania próbek muru [3]
FOT. 2. Pobieranie rdzenia wiertniczego; fot. autor
FOT. 3. Miejsce pobrania próbki metodą odbijania; fot. autor
Typowe testy laboratoryjne to:
określenie parametrów wytrzymałościowych poprzez zbadanie wytrzymałości na ściskanie i rozciąganie,
analiza materiałów budowlanych (określenie rodzaju spoiwa),
oznaczanie zawartości wody (wilgotności),
półilościowa i ilościowa analiza zasolenia poprzez określenie rodzaju i zawartości jonów soli rozpuszczalnych,
oznaczanie porowatości i nasiąkliwości (współczynnika absorpcji wody).
Do oceny obciążenia wodą (zawilgocenia) z reguły wymagane jest określenie zawartości wody (wilgotności), wilgotności w stanie całkowitego nasycenia wodą oraz wilgotności higroskopijnej. Na podstawie tych wartości można obliczyć stopień przesiąknięcia wodą.
Do oceny obciążenia szkodliwymi solami budowlanymi z reguły wystarczające jest określenie zawartości jonów soli rozpuszczalnych w wodzie. Całkowita zawartość soli może zostać określona na podstawie badania przewodności pobranej próbki. Zawartość najbardziej szkodliwych soli budowlanych można z wystarczającą dokładnością określić na podstawie półilościowych badań zawartości jonów chlorkowych, azotanowych oraz siarczanowych.
Typowy zakres badania zawilgocenia i zasolenia dla jednego reprezentatywnego dla danego rodzaju uszkodzeń elementu obejmuje określenie zawartości wilgoci oraz soli w sześciu pojedynczych próbkach. Próbki należy pobrać z co najmniej trzech wysokości i co najmniej dwóch głębokości [3], co pozwala na opracowanie pełnego profilu zawilgocenia i zasolenia danego fragmentu muru (FOT. 4).
Wyniki badania wilgotności jak również zawartość szkodliwych soli (na przykład chlorków, azotanów i siarczanów) powinny być wyrażone w % masy z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.
Najczęściej stosowane metody badania wilgotności i zasolenia zestawiono w TAB. 2a i TAB. 2b (zagadnienie badania zawilgocenia i zasolenia zostanie szerzej opisane w kolejnym artykule cyklu).
TABELA 2a. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]
TABELA 2b. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]
Ocena wyników badań, czyli opisanie stanu istniejącego oraz przyczyn uszkodzenia, możliwa jest dzięki danym uzyskanym w wyniku przeprowadzonych badań, co z kolei stanowi podstawę do postawienia prawidłowej diagnozy. W tym celu poszczególne wyniki należy dokumentować w uporządkowany sposób, oceniać w oparciu o wszystkie możliwe korelacje, a poszczególne uszkodzenia oceniać w miarę możliwości indywidualnie. Odpowiednia diagnoza jest warunkiem przygotowania prawidłowego zaplanowania działań naprawczych, czyli doboru odpowiednich działań oraz środków, które pozwolą na wykonanie optymalnej naprawy o najwyższej możliwej trwałości.
Zawartość i rozkład wilgoci w przegrodach budowlanych pozwalają na określenie przyczyny (częściej przyczyn) zawilgocenia, a dzięki temu na prawidłowe zaprojektowanie hydroizolacji wtórnych. Zawartość wody w murze stanowi ponadto kryterium doboru kolejnych warstw, takich jak tynki czy powłoki malarskie.
Działania naprawcze związane z występowaniem w murze szkodliwych soli budowlanych uzależnione są od ich stężenia w strukturze muru (z reguły kluczowa jest w tym wypadku przypowierzchniowa strefa muru, tj. do głębokości ok. 3 cm) oraz dostępu wilgoci.
Poziom zasolenia muru również warunkuje możliwość zastosowania typu warstw wykończeniowych (tynku, farby). Oceny wyników badań zasolenia należy dokonać z uwzględnieniem właściwości wykorzystanych materiałów budowlanych oraz panujących warunków klimatycznych. Jako pomoc do ceny próbek pobranych z przypowierzchniowej strefie muru służą wartości podane w TAB. 3.
TABELA 3. Ocena wyników badań zawartości szkodliwych soli budowlanych
Literatura
B. Ksit, B. Monczyński, "Renowacja zawilgoconych obiektów zabytkowych na przykładzie kościoła parafialnego pw. Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej w Zbąszyniu" [w:] "Współczesne metody naprawcze w obiektach budowlanych", Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2009, s. 267-276.
C. Magott, M. Rokiel, "Osuszanie murów", "Inżynier Budownictwa" 9/2017, s. 93-100.
WTA Merkblatt 4-5-99/D, "Beurteilung von Mauerwerk - Mauerwerksdiagnostik", Wissenschaftlich-Technische Arbeitsgemeinschaft für Bauwerkserhaltung und Denkmalpflege e.V., München 1999.
Jednym z najczęściej występujących zagrożeń naturalnych jest powódź [1]. Zgodnie z art. 16 pkt 43 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne [2] pod pojęciem powodzi rozumie się czasowe pokrycie przez...
Jednym z najczęściej występujących zagrożeń naturalnych jest powódź [1]. Zgodnie z art. 16 pkt 43 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne [2] pod pojęciem powodzi rozumie się czasowe pokrycie przez wodę terenu, który w normalnych warunkach nie jest pokryty wodą, w szczególności wywołane przez wezbranie wody w ciekach naturalnych, zbiornikach wodnych, kanałach oraz od strony morza, z wyłączeniem pokrycia przez wodę terenu wywołanego przez wezbranie wody w systemach kanalizacyjnych.
Wilgotne ściany są częstym problemem w starych budynkach, w tym w szczególności budynkach zabytkowych. Obok „klasycznych” źródeł zawilgocenia, jakimi są woda opadowa oraz pochodząca z gruntu, można też...
Wilgotne ściany są częstym problemem w starych budynkach, w tym w szczególności budynkach zabytkowych. Obok „klasycznych” źródeł zawilgocenia, jakimi są woda opadowa oraz pochodząca z gruntu, można też spotkać się z zawilgoceniami mającymi swoje źródło w powietrzu, tj. z wodą kondensacyjną oraz wodą wychwytywaną na drodze adsorpcji [1]. Dzieje się tak dlatego, że najczęściej są to budynki o grubych ścianach, charakteryzujących się dużą pojemnością cieplną, które nie są ogrzewane lub są ogrzewane...
Obok bezwzględnych metod pomiarów wilgotności materiałów budowlanych [1], względnych metod opornościowej, objętościowej i higrometrycznej [2, 3], jak również termografii w podczerwieni [4], w diagnostyce...
Obok bezwzględnych metod pomiarów wilgotności materiałów budowlanych [1], względnych metod opornościowej, objętościowej i higrometrycznej [2, 3], jak również termografii w podczerwieni [4], w diagnostyce zawilgoconych budynków (w tym obiektów zabytkowych) stosowanych jest szereg innych metod względnego (pośredniego) pomiaru wilgotności. Większość z nich opisana została w Załączniku C („Inne metody względne”) oraz Załączniku D („Metody ze specjalnymi wymaganiami bezpieczeństwa”) normy PN-EN 16682,...
Termografia w podczerwieni, nazywana również krótko termografią lub termowizją, to metoda badawcza, w której do bezkontaktowego pomiaru temperatury wykorzystuje się właściwości termiczne materiałów, a...
Termografia w podczerwieni, nazywana również krótko termografią lub termowizją, to metoda badawcza, w której do bezkontaktowego pomiaru temperatury wykorzystuje się właściwości termiczne materiałów, a konkretnie właściwości promieniowania elektromagnetycznego. Polega ona na wizualizacji, rejestracji oraz interpretacji rozkładów temperatury w promieniowaniu podczerwonym na powierzchni badanych obiektów [1–3]. Jako podstawową zaletę termografii postrzega się to, że jest bezkontaktowa i nieinwazyjna,...
Łacińskie słowo iniectio tłumaczone jest zazwyczaj jako zastrzyk i przeciętnemu użytkownikowi budynku kojarzy się zapewne z wprowadzeniem do organizmu roztworu (najczęściej leku) za pomocą strzykawki z...
Łacińskie słowo iniectio tłumaczone jest zazwyczaj jako zastrzyk i przeciętnemu użytkownikowi budynku kojarzy się zapewne z wprowadzeniem do organizmu roztworu (najczęściej leku) za pomocą strzykawki z igłą. Słowo iniekcja używane jest również w matematyce, gdzie oznacza ona funkcję różnowartościową (lub inaczej, funkcję 1-1) [1]. W budownictwie natomiast pod pojęciem iniekcji, technologii iniekcji lub też iniekcji chemicznej rozumie się wprowadzenie środka iniekcyjnego w strukturę przegrody w taki...
W diagnostyce zawilgoconych budynków obok najbardziej miarodajnych, bezwzględnych metod oceny zawilgocenia [1] oraz szeroko stosowanych względnych metod elektrycznych [2] stosowany jest szereg mniej rozpowszechnionych...
W diagnostyce zawilgoconych budynków obok najbardziej miarodajnych, bezwzględnych metod oceny zawilgocenia [1] oraz szeroko stosowanych względnych metod elektrycznych [2] stosowany jest szereg mniej rozpowszechnionych urządzeń i sposobów określania ilości wody w materiałach i elementach budowlanych. Jedną z nich jest metoda pomiaru higrometrycznego, nazywana również metodą wilgotności równowagowej.
Najbardziej miarodajnymi metodami oceny zawilgocenia materiałów budowlanych są metody bezwzględne [1]. Ich podstawową i najważniejszą wadą jest jednak konieczność pobrania próbki materiału, co wiąże się...
Najbardziej miarodajnymi metodami oceny zawilgocenia materiałów budowlanych są metody bezwzględne [1]. Ich podstawową i najważniejszą wadą jest jednak konieczność pobrania próbki materiału, co wiąże się z mniejszą lub większą ingerencją w strukturę przegrody. Ingerencja taka w wielu przypadkach jest niepożądana, a częstokroć wręcz niemożliwa, na przykład w budynkach stanowiących nieruchome dziedzictwo kulturowe. Ingerencji w strukturę przegród budowlanych można uniknąć, stosując nieinwazyjne, względne...
Immanentnym elementem diagnostyki obiektów budowlanych jest ocena zawilgocenia [1]. W „arsenale” osób podejmujących się tej oceny znajduje się szeroki zakres technik pomiaru oraz urządzeń pomiarowych....
Immanentnym elementem diagnostyki obiektów budowlanych jest ocena zawilgocenia [1]. W „arsenale” osób podejmujących się tej oceny znajduje się szeroki zakres technik pomiaru oraz urządzeń pomiarowych. Znajomość zasad, na których techniki te zostały oparte, jest kluczowa przy interpretacji uzyskanych wyników. Szczególnie że większość z nich została opracowana dla materiałów o ustandaryzowanym składzie i w zadowalającym stanie zachowania. Zatem w przypadku ich zastosowania w budynkach w mniejszym lub...
Powodzenie lub niepowodzenie budowlanych prac renowacyjnych zależy przede wszystkim od prawidłowo przemyślanego i profesjonalnego planowania. Aby zapewnić właścicielom i zarządcom budynków odpowiednią...
Powodzenie lub niepowodzenie budowlanych prac renowacyjnych zależy przede wszystkim od prawidłowo przemyślanego i profesjonalnego planowania. Aby zapewnić właścicielom i zarządcom budynków odpowiednią pomoc w podejmowaniu decyzji, a wykonawcom prac budowlanych kompletne specyfikacje techniczne, niezbędna jest odpowiedniej jakości inwentaryzacja oraz diagnostyka budowlana [1, 2].
Woda to bezwonna, bezsmakowa, przezroczysta i bezbarwna substancja, w stanie standardowym – tj. umownie przyjętych przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) wartościach ciśnienia (p...
Woda to bezwonna, bezsmakowa, przezroczysta i bezbarwna substancja, w stanie standardowym – tj. umownie przyjętych przez Międzynarodową Unię Chemii Czystej i Stosowanej (IUPAC) wartościach ciśnienia (p = 105 Pa) oraz temperatury (T = 25°C) stosowanych do ujednolicenia obliczeń fizykochemicznych i pomiarów [1] – występująca w stanie ciekłym.
Istotną częścią dokumentacji przedprojektowej wykonywanej dla budynków historycznych, w tym zabytków nieruchomych, jest opracowanie o tematyce mykologicznej: ekspertyza mykologiczna lub mykologiczno-budowlana....
Istotną częścią dokumentacji przedprojektowej wykonywanej dla budynków historycznych, w tym zabytków nieruchomych, jest opracowanie o tematyce mykologicznej: ekspertyza mykologiczna lub mykologiczno-budowlana. Dokument ten powinien zawierać rozpoznanie stanu zachowania obiektu w aspekcie uszkodzeń spowodowanych przez czynniki biotyczne (korozję biologiczną) oraz abiotyczne. Taka forma destrukcji obserwowana jest przede wszystkim w tych miejscach ustrojów budowlanych, które są narażone na długotrwałe...
Budynki są podatne na rozwój życia biologicznego. Podatność ta dotyczy wszystkich elementów, które funkcjonują w warunkach podwyższonej wilgotności materiałów lub całych pomieszczeń, choć w szczególności...
Budynki są podatne na rozwój życia biologicznego. Podatność ta dotyczy wszystkich elementów, które funkcjonują w warunkach podwyższonej wilgotności materiałów lub całych pomieszczeń, choć w szczególności konstrukcji drewnianych [1].
Problem zabezpieczenia budynków lub ich części narażonych na działanie wody i wilgoci zawartych w gruncie sprowadza się z reguły do dwóch czynności technicznych: odseparowania od elementów budynku źródeł...
Problem zabezpieczenia budynków lub ich części narażonych na działanie wody i wilgoci zawartych w gruncie sprowadza się z reguły do dwóch czynności technicznych: odseparowania od elementów budynku źródeł powodujących dopływ wilgoci, względnie stworzenie w murach odpowiedniej bariery przeciwwilgociowej – po czym do regeneracji uszkodzonych lub zagrożonych elementów [1].
Problem nadmiernego zawilgocenia budynków zabytkowych, stanowiących część kulturowego dziedzictwa lub środowiska kulturowego kraju i regionu, jest jedną z najczęstszych przyczyn ich destrukcji [1]. Prowadzone...
Problem nadmiernego zawilgocenia budynków zabytkowych, stanowiących część kulturowego dziedzictwa lub środowiska kulturowego kraju i regionu, jest jedną z najczęstszych przyczyn ich destrukcji [1]. Prowadzone w zabytkach architektury prace remontowe mają na celu przywrócenie tym obiektom nie tylko walorów artystycznych, ale również wymaganego docelowo stanu nośności oraz przydatności do użytkowania. Często zmianie ulega funkcja obiektu (sposób, w jaki jest wykorzystywany), w związku z czym wymagana...
Technologia uszczelniania budowli przy zastosowaniu materiałów uszczelniających produkowanych przemysłowo jest stosunkowo młoda [1]. Jednakże destrukcyjny wpływ wody na budynki i budowle znany jest od...
Technologia uszczelniania budowli przy zastosowaniu materiałów uszczelniających produkowanych przemysłowo jest stosunkowo młoda [1]. Jednakże destrukcyjny wpływ wody na budynki i budowle znany jest od najbardziej zamierzchłych czasów – od zarania dziejów ludzkość poszukiwała sposobów zabezpieczania wznoszonych przez siebie obiektów nie tylko przed powodziami czy opadami atmosferycznymi, ale również „niewidzialną niszczycielską siłą generowaną przez wodę gruntową” [2].
W przypadku prawidłowo zaprojektowanego i wzniesionego budynku wpływ wody zawartej w gruncie nie powinien być w ogóle uwzględniany przy rozważaniu cieplno-wilgotnościowego stanu przegród budowlanych –...
W przypadku prawidłowo zaprojektowanego i wzniesionego budynku wpływ wody zawartej w gruncie nie powinien być w ogóle uwzględniany przy rozważaniu cieplno-wilgotnościowego stanu przegród budowlanych – przy odpowiednio dobranych i w pełni funkcjonalnych hydroizolacjach strefy przyziemia woda gruntowa nie może zawilgacać konstrukcji, a zatem nie wywiera żadnego negatywnego wpływu na budynek [1].
Zadaniem drenażu opaskowego w budynku jest zapobieganie spiętrzaniu się wody przy elementach budynku zagłębionych w gruntach słabo przepuszczalnych powyżej najwyższego poziomu zwierciadła wód gruntowych...
Zadaniem drenażu opaskowego w budynku jest zapobieganie spiętrzaniu się wody przy elementach budynku zagłębionych w gruntach słabo przepuszczalnych powyżej najwyższego poziomu zwierciadła wód gruntowych (RYS. 1), tak aby obciążenie wodą na elementy budynków stykające się z gruntem (oraz na ich hydroizolację) ograniczyć do wilgotności gruntu oraz niespiętrzającej się wody infiltracyjnej (klasa W1-E wg normy DIN 18533 [1]).
Odwodnienie podłoża to stosowane przede wszystkim w budownictwie i rolnictwie działanie polegające na ujęciu i odprowadzeniu (grawitacyjnym lub pompowym) wód (powierzchniowych oraz zawartych w gruncie)...
Odwodnienie podłoża to stosowane przede wszystkim w budownictwie i rolnictwie działanie polegające na ujęciu i odprowadzeniu (grawitacyjnym lub pompowym) wód (powierzchniowych oraz zawartych w gruncie) poza strefę ich szkodliwego oddziaływania, np. na obiekty budowlane.
Wtórne hydroizolacje pionowe wykonywane od zewnątrz powinny być – zarówno w trakcie ich wykonywania, jak i w planowanym okresie ich użytkowania – w odpowiedni sposób chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi,...
Wtórne hydroizolacje pionowe wykonywane od zewnątrz powinny być – zarówno w trakcie ich wykonywania, jak i w planowanym okresie ich użytkowania – w odpowiedni sposób chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi, termicznymi oraz chemicznymi (RYS. 1, PKT 5) [1, 2]. Użyte w tym celu produkty muszą być nie tylko odporne na działania powodujące ww. uszkodzenia, ale przede wszystkim kompatybilne z materiałem hydroizolacyjnym. Nie mogą też powodować uszkodzeń ani świeżo wykonanej, ani całkowicie wyschniętej...
Wykonanie hydroizolacji wtórnej w postaci nieprzepuszczalnej dla wody konstrukcji betonowej jest rozwiązaniem dopuszczalnym, jednak technicznie bardzo złożonym, a jego skuteczność, bardziej niż w przypadku...
Wykonanie hydroizolacji wtórnej w postaci nieprzepuszczalnej dla wody konstrukcji betonowej jest rozwiązaniem dopuszczalnym, jednak technicznie bardzo złożonym, a jego skuteczność, bardziej niż w przypadku jakiejkolwiek innej metody, determinowana jest przez prawidłowe zaprojektowanie oraz wykonanie – szczególnie istotne jest zapewnienie szczelności złączy, przyłączy oraz przepustów.
Elastyczne, modyfikowane polimerami powłoki grubowarstwowe (FPMC) najczęściej określane są mianem hydroizolacji hybrydowych – wynika to z faktu, że materiał ten łączy w sobie zalety mineralnych szlamów...
Elastyczne, modyfikowane polimerami powłoki grubowarstwowe (FPMC) najczęściej określane są mianem hydroizolacji hybrydowych – wynika to z faktu, że materiał ten łączy w sobie zalety mineralnych szlamów uszczelniających (MWG) oraz grubowarstwowych mas bitumicznych (PMBC).
Wykonywanie wtórnych hydroizolacji przeciw wilgoci kapilarnej metodą iniekcji można porównać do ocieplania budynku. Obie technologie nie są szczególnie trudne, dopóki mamy do czynienia z pojedynczą przegrodą.
Wykonywanie wtórnych hydroizolacji przeciw wilgoci kapilarnej metodą iniekcji można porównać do ocieplania budynku. Obie technologie nie są szczególnie trudne, dopóki mamy do czynienia z pojedynczą przegrodą.
Powłokowe materiały uszczelniające (tj. stosowane w postaci płynnej), takie jak mineralne szlamy uszczelniające [1] oraz modyfikowane polimerami grubowarstwowe masy bitumiczne [2], choć mają swoje ograniczenia...
Powłokowe materiały uszczelniające (tj. stosowane w postaci płynnej), takie jak mineralne szlamy uszczelniające [1] oraz modyfikowane polimerami grubowarstwowe masy bitumiczne [2], choć mają swoje ograniczenia – w przypadku mas bitumicznych są nimi relatywnie niska odporność mechaniczna oraz brak możliwości wykonania kolejnych warstw (np. tynku), natomiast w przypadku szlamów konieczność nakładania warstw grubości ok. 1 mm i długie przerwy robocze związane z wiązaniem zaprawy [3] – sprawdziły się...
Pod pojęciem iniekcji, technologii iniekcji lub też iniekcji chemicznej należy rozumieć wprowadzenie środka iniekcyjnego w strukturę muru w taki sposób, aby zapewnić jego rozłożenie (rozprowadzenie) w...
Pod pojęciem iniekcji, technologii iniekcji lub też iniekcji chemicznej należy rozumieć wprowadzenie środka iniekcyjnego w strukturę muru w taki sposób, aby zapewnić jego rozłożenie (rozprowadzenie) w całym przekroju przegrody. Aplikacja preparatu iniekcyjnego może być prowadzona na trzy sposoby: penetracyjny, ciśnieniowy i pulsacyjny w postaci aerozolu [1, 2]. Technologia iniekcji najczęściej stosowana jest do wykonywania w murach wtórnych hydroizolacji poziomych przeciw wilgoci podciąganej kapilarnie....
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies. Nim Państwo zaczną korzystać z naszego serwisu prosimy o zapoznanie się z naszą polityką prywatności oraz Informacją o Cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności oraz Informacji o Cookies. Administratorem Państwa danych osobowych jest Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.K., nr KRS: 0000537655, z siedzibą w 04-112 Warszawa, ul. Karczewska 18, tel. +48 22 810-21-24, właściciel strony www.izolacje.com.pl. Twoje Dane Osobowe będą chronione zgodnie z wytycznymi polityki prywatności www.izolacje.com.pl oraz zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r i z Ustawą o ochronie danych osobowych Dz.U. 2018 poz. 1000 z dnia 10 maja 2018r.
![RYS. 1. Diagnostyka budowli - schemat postępowania; rys. [3]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/full/data/202010/b-diagnostyka-rys.jpg "RYS. 1. Diagnostyka budowli - schemat postępowania; rys. [3]")
![TABELA 1. Sposoby pobierania próbek muru [3]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/full/data/202010/b-diagnostyka-tab1.jpg "TABELA 1. Sposoby pobierania próbek muru [3]")
![TABELA 2a. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/full/data/202010/b-diagnostyka-tab2a.jpg "TABELA 2a. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]")
![TABELA 2b. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/full/data/202010/b-diagnostyka-tab2b.jpg "TABELA 2b. Metody badania wilgotności i zasolenia muru [3]")
