Page 22 - IZOLACJE 10/2019

Termomodernizacja

R W.T.
RYS. 1–8. Metody­docieplania­ R izol. < R W.T. R izol. < R W.T.
od­wewnątrz:­metoda­limitowanego­ 3 3
oporu­cieplnego­(1),­metoda­ 1 5
jednostronnej­bariery (2),­metoda­ 10 10
aktywna­kapilarnie­(3),­metoda­pełnej­
bariery­dwustronnej­(4),­metoda­ 5 4, 5
punktowo­kapilarna (5),­metoda­
liniowo­kapilarna­(6),­metoda­
limitowanego­oporu­cieplnego­ 4 4 4 5
z­infiltracją­powietrza­(7),­metoda­
liniowo­kapilarna­w­strefie­ 5 5 5 5
przygruntowej­(8);­rys.: autor
1 – istniejąca przegroda, 1 2 1 2
2 – izolacja termiczna,
3 – strumień ukośnego deszczu,
4 – zimowy strumień dyfuzji pary R izol. ≤ R W.T. R izol. = R W.T.
wodnej, 5 – letni strumień dyfuzji 3 2 3 6
pary wodnej, 6 – paroizolacja,
7 – bariera wodo- i paroszczelna, 10 10
8 – strukturalna blokada
przeciwwodna, 9 – strumień 4, 5 4, 5
infiltracyjny powietrza, 6
10 – okładzina lub wyprawa
wewnętrzna 4, 5 4, 5 4
5 5 5 5
oraz letnim (5) mogą natural-
nie przepływać przez docieplaną 1 2 1 2
przegrodę (1), zgodnie z jej na-
turalnymi zdolnościami do trans- R izol. < R W.T. R izol. < R W.T.
portu wody i wilgoci. Osłona 3 3 3 7
(10) w tym przypadku pełni 10 10
jedynie funkcję mechanicznej 9 4, 5
osłony materiału termoizolacyj- 4, 5
nego (2) oraz wystroju wnętrza.
W przypadku otwartodyfuzyjnych 4 4 4 4
właściwości warstwy termo-
izolacyjnej zachodzi swobodny 5 5 5 5
przepływ strumieni pary wod-
nej, podwyższający ryzyko zi- 1 2 1 2
mowej kondensacji pary wodnej.
Warstwy dociepleniowe o ogra- R izol. = R W.T. R izol. = R W.T.
niczonej grubości umożliwiają 3 4 3 8
jednak odparowywanie również 10 10
w okresie letnim wilgoci skonden-
sowanej w przegrodzie w okre- 4, 5 3 4, 5
sie zimowym do wewnętrznego 6 8
środowiska. Zwiększenie oporu 4, 5 4, 5 7
cieplnego warstwą dociepleniową 3
do poziomu, na który pozwalał 5 5 3 4, 5
pierwotny opór cieplny przegrody,
był jednak traktowany przez pro- 1 2 1 2
jektantów jako „ryzykowna ko-
2
nieczność”. Lansowano wówczas zalecenie, że docieplać można je- warstwami o oporze do DR insul. = 2 m ·K/W i s = 4 m. Przegrody
di
dynie ściany na tyle „ciepłe”, aby dodatkowe warstwy temoizolacyjne o wyższej aktywności kapilarnej (w < 10 kg/m √h) mogą być
2
w okresie zimowym nie spowodowały obniżenia temperatury na ich bezpiecznie docieplane warstwami o oporze DR insul. = 2,5 m ·K/W
2
wewnętrznej powierzchni poniżej punktu rosy. Po latach badań i s = 1 m. Formalnie tego typu rozwiązanie powinno być zaleca-
di
koncepcja ta została opisana w niemieckiej instrukcji WTA 6.4. [1]. ne jedynie w przypadku przegród nie tylko charakteryzujących się
Na RYS. 9 podano minimalne wymagania w zakresie s warstwy pierwotnie zadowalającym oporem cieplnym, lecz także dobrze po-
di
dociepleniowej (łącznie z opóźniaczem przepływu pary wodnej), chłaniających wilgoć, których docieplenie warstwą o ograniczonych
w zależności od oporu cieplnego docieplenia DR insul. dla podłoży walorach termoizolacyjnych nie spowoduje nadmiernej kondensacji
charakteryzujących się różną aktywnością kapilarną. Badania wyka- na styku warstwy dociepleniowej z przegrodą. Występowanie ko-
zały, że podłoża o stosunkowo niskiej aktywności kapilarnej, których niecznego zapasu wartości czynnika temperaturowego upoważnia-
podciąganie kapilarne wody (współczynnik nasiąkliwości powierzch- jącego do ułożenia na wewnętrznej powierzchni dodatkowej warstwy
niowej) w spełnia warunek w < 0,5 kg/m √h mogą być docieplane izolacji termicznej o ograniczonym oporze cieplnym nie zawsze było
2

20 nr 10/2019