Opracowanie metodycznego programu zarządzania ryzykiem w branży budowlanej
Cz. 3. Opracowanie metodycznego programu zarządzania ryzykiem w branży budowlanej
Opracowanie metodycznego programu zarządzania ryzykiem w branży budowlanej, fot. www.pixabay.com
Użycie określenia „metodyczny” dotyczy opracowania takiego modelu, który będzie powtarzalny dla różnych projektów ograniczonych co do analizowanego sektora budownictwa i zastosowanie go przyniesie w przybliżeniu podobny skutek.
Zobacz także
Messe Monachium GmbH Światowe Targi Architektury, Materiałów i Systemów Budowlanych BAU zapraszają do Monachium
W styczniu 2025 r. czeka nas kolejna odsłona targów BAU, czyli Światowych Targów Architektury, Materiałów i Systemów Budowlanych. Największa światowa wystawa budownictwa odbędzie się w dniach 13–17 stycznia...
W styczniu 2025 r. czeka nas kolejna odsłona targów BAU, czyli Światowych Targów Architektury, Materiałów i Systemów Budowlanych. Największa światowa wystawa budownictwa odbędzie się w dniach 13–17 stycznia 2025 w Monachium. Ponad 2000 wystawców w 18 halach czeka na Państwa.
Rockwool Polska Profesjonalne elementy konstrukcyjne BIM dla budownictwa
W nowoczesnym projektowaniu budynków standardem staje się technologia BIM (Building Information Modeling). Jest to złożony system informacji technicznej, który na podstawie trójwymiarowego modelu obiektu...
W nowoczesnym projektowaniu budynków standardem staje się technologia BIM (Building Information Modeling). Jest to złożony system informacji technicznej, który na podstawie trójwymiarowego modelu obiektu opisuje cechy zastosowanych rozwiązań.
dr inż. Krzysztof Pawłowski prof. PBŚ Charakterystyka energetyczna budynku i jego części – analiza planowanych zmian w przepisach prawnych od 1 stycznia 2026 r.
Charakterystyka energetyczna budynku i części budynku (Świadectwo charakterystyki energetycznej) to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb energetycznych...
Charakterystyka energetyczna budynku i części budynku (Świadectwo charakterystyki energetycznej) to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb energetycznych związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku. W pierwszych dniach lipca 2024 r. na stronie internetowej Ministerstwa Rozwoju i Technologii [1] zaprezentowano projekt zmian w rozporządzeniu.
W celu trafnej identyfikacji czynników ryzyka dla przedmiotowej specjalizacji przeprowadzono konsultacje z pracownikami czterech firm specjalizujących się w renowacji zbiorników na ciecze.
W zakresie czynników, które mogą mieć wpływ na czas, koszty i jakość przeprowadzanej renowacji powłok ochronnych, należy uwzględnić:
- stan techniczny zbiornika w chwili przystępowania do renowacji,
- czas, jaki upłynął od chwili przygotowania dokumentacji projektowo-przetargowej do czasu rozpoczęcia prac,
- braki lub błędy w założeniach na etapie planowania i tworzenia Programu Funkcjonalno-Użytkowego (PFU),
- błędne założenia podczas kosztorysowania,
- niewłaściwy wybór projektanta,
- niewłaściwy wybór rozwiązania technicznego (technologii),
- błędy w założeniach dotyczące wyboru metody wykonywania poszczególnych prac,
- założenie zbyt krótkiego czasu na realizację projektu,
- niewłaściwy wybór wykonawcy prac,
- niewłaściwy wybór pory terminu realizacji projektu,
- nadzór inwestorski.
Pogłębiona analiza czynników wpływających na ryzyko niepowodzenia inwestycji
W celu przypisania właściwej oceny dla poszczególnych czynników ryzyka należy dokładnie zrozumieć, jakie skutki mogą wywoływać te czynniki w razie ich wystąpienia, od czego zależy prawdopodobieństwo ich oddziaływania i jakie działania zaradcze mogą ograniczać ich wpływ na ostateczny rezultat/wynik procesu inwestycyjnego. Pogłębiona analiza wpływu ustalonych już czynników powstała w ramach wspomnianego powyżej badania (IDI).
Stan techniczny zbiornika w chwili przystępowania do renowacji
Stan techniczny konstrukcji betonowej zbiornika w chwili przystępowania do jego renowacji, czyli stan zaawansowania procesów korozyjnych i innych mechanizmów destrukcji powłoki ochronnej i struktury powierzchniowej betonu bezpośrednio wpływa na zakres prac, jakie muszą być wykonane w ramach prowadzonej renowacji.
Jeżeli przystępujemy do renowacji, gdy istniejąca powłoka ochronna dopiero zaczyna ulegać zniszczeniom i na całej powierzchni ścian i dna zbiornika występują tylko punktowe jej ubytki, to po usunięciu starej powłoki powierzchniowa struktura betonu będzie wymagała jedynie drobnych prac naprawczych przed przystąpieniem do nakładania nowej powłoki, co bezpośrednio przekłada się na minimalizację czasu potrzebnego do przeprowadzenia renowacji i ogranicza koszty całego przedsięwzięcia.
Przeczytaj też: Izolacja budynków pomoże sprostać wyzwaniom obecnego świata
Jednak gdy będziemy zwlekać z przeprowadzeniem renowacji aż do czasu, gdy większość powierzchni istniejącej powłoki ulegnie zniszczeniu, odsłaniając beton dla tak trudnej ekspozycji środowiskowej, jaka występuje w ściekach, to przeprowadzenie renowacji będzie wymagało zastosowania zupełnie innej metody przygotowania powierzchni, która usunie więcej istniejącej substancji konstrukcji betonowej. Taki stan rzeczy diametralnie zwiększy zakres prac naprawczych związanych z odtworzeniem tejże usuniętej substancji konstrukcji w celu odtworzenia ubytków otuliny prętów zbrojeniowych zbiornika.
Prace polegające na usuwaniu skorodowanej struktury betonu i odtwarzaniu jego pierwotnego stanu odpowiednimi zaprawami naprawczymi będą miały istotny wpływ, zarówno na czas trwania renowacji, jak i na całkowite koszty jej wykonania.
Prawdopodobieństwo wystąpienia takiej sytuacji zależy od bieżącego monitorowania stanu technicznego i cyklicznych przeglądów zbiorników. Im więcej minęło czasu od ostatniego przeglądu, tym prawdopodobieństwo zagrożenia jest większe i należy je uzależnić od przyjętej w danej jednostce organizacyjnej częstotliwości przeglądów technicznych.
Badania diagnostyczne stanu technicznego zbiornika są niezbędne do wyboru adekwatnych metod usuwania skorodowanej substancji konstrukcji betonowej. Planowanie inwestycji bez uprzednio przeprowadzonej diagnostyki stwarza ogromne ryzyko błędów w założeniach, które mogą skutkować niepotrzebnym wzrostem kosztów i wydłużeniem czasu realizacji projektu lub znacznym obniżeniem jakości i trwałości. Dlatego bardzo ważne jest, aby w fazie planowania renowacji taką diagnostykę przeprowadzić.
Zwyczajowo prace związane z planowaniem renowacji są poprzedzane wykonaniem oceny stanu technicznego lub ekspertyzą techniczną, jeżeli ten stan techniczny jest oceniony negatywnie. Następnie na podstawie tych opracowań są robione założenia do projektu (dokumentacja projektowa, kosztorys, pozyskanie zasobów finansowych, ogłoszenie przetargu, wybór ofert i zlecenie realizacji prac).
Nie ma nic ryzykownego, gdy poszczególne fazy procesu inwestycyjnego przebiegają sprawnie i płynnie jedna po drugiej. Jednak gdy ten proces zostaje zakłócony, rozciągając cały projekt w czasie, gdy np. pojawiają się problemy z pozyskaniem środków finansowych do jego realizacji i rozpoczęcie prac odsuwa się w czasie o rok, dwa, trzy (takie sytuacje nie są wcale rzadkością), a następnie projekt będzie realizowany w oparciu o wcześniejsze założenia i ekspertyzy, bardzo prawdopodobne stanie się, że stan techniczny w międzyczasie uległ pogorszeniu. Niestety może to mieć duży wpływ na pojawienie się konieczności wykonania prac nieprzewidzianych w projekcie i kosztorysie, co zazwyczaj odbywa się na zasadzie zatwierdzanych protokołów konieczności i w dużym stopniu wpływa na zwiększenie kosztów i wydłużenie czasu realizacji inwestycji.
Im dłużej trwa opisywana tu przerwa, tym prawdopodobieństwo wystąpienia tego czynnika będzie wzrastać. Jeżeli więc taki czynnik występuje, to powinna być ponowiona diagnostyka w celu minimalizacji prawdopodobieństwa wystąpienia negatywnych skutków tego zagadnienia.
Braki lub błędy w założeniach na etapie planowania i tworzenia (PFU)
Niedostatecznie dokładnie opisane wymagania w różnym zakresie na etapie opracowywania PFU mogą dotyczyć takich kwestii, jak wymogi w zakresie doświadczenia i innych kryteriów przy wyborze projektanta lub wykonawcy, założenia dotyczące długości okresu, w jakim całość prac powinna być wykonana, planowany termin wykonania prac czy parametry techniczne dotyczące materiałów użytych do renowacji. Prawidłowe skonstruowanie PFU polega na opisaniu metadecyzji, które będą regulowały sposób podejmowania kolejnych decyzji w ramach inwestycji.
Kryteria wyboru projektanta do przygotowania dokumentacji projektowej
Rola projektanta w procesie inwestycyjnym polegającym na renowacji zbiornika oczyszczalni ścieków jest nie do przecenienia. W związku z tym właściwe ustalenie kryteriów wyboru projektanta jest bardzo istotnym elementem PFU. Ewentualne błędy w zakresie projektowania poszczególnych zakresów prac będą bezpośrednio i w sposób istotny wpływały na wydłużenie czasu realizacji projektu zgodnie z harmonogramem, wzrost kosztów w stosunku do kosztorysu i obniżenie jakości nawet do stopnia uniemożliwiającego użytkowanie.
PFU powinno uwzględniać takie kryteria w zakresie wyboru projektanta, jak jego ogólne doświadczenie w zawodzie, doświadczenie przy projektowaniu inwestycji o podobnym charakterze dla oczyszczalni ścieków, np. min. trzy projekty, ale i maksymalny czas, np. trzy lata od zrealizowania ostatniego projektu, i znajomość systemów do napraw i ochrony betonu różnych dostawców, np. trzy różne technologie.
PFU powinno zawierać skrótowy opis wymaganego zakresu dla dokumentacji projektowej dotyczącego elementów i detali, których rozwiązania projekt powinien zawierać. Ten element sprawia, że na etapie wyboru projektanta porównywane oferty w zakresie ilościowym są do siebie zbliżone. Jeżeli jednak przed zleceniem wykonania dokumentacji projektowej taka lista kontrolna nie została projektantowi przekazana, to prawdopodobieństwo braków dotyczących rozwiązań dla poszczególnych detali wzrasta i należy przeprowadzić z nim konsultacje zgodnie ze wspomnianą listą kontrolną.
Kryteria wyboru wykonawcy prac
W zakresie kryteriów wyboru wykonawcy PFU powinno wyróżnić kilka kwestii, które zweryfikują jego doświadczenie, ale również zasoby ludzkie i materialne niezbędne do wykonania takiego zadania, ponieważ brak zarówno doświadczenia, jak i zasobów mają duży wpływ na czas potrzebny do wykonania całego zadania, na koszty, zwłaszcza w sytuacji, gdy wykonawca nie będzie w stanie dokończyć prac i trzeba będzie znaleźć takiego wykonawcę, który podejmie się kontynuacji prac częściowo już wykonanych i bardzo duży wpływ na jakość realizowanej renowacji. Dlatego w PFU powinny się znaleźć takie zapisy, jak:
- minimalny czas prowadzenia działalności, np. pięć lat,
- potwierdzone referencje wykonania min. trzech projektów o podobnym charakterze z danymi kontaktowymi do osoby ze strony ówczesnego zleceniodawcy, który może potwierdzić fakt wykonania takich prac i jakość/trwałość renowacji,
- zasoby ludzkie w postaci minimum 10 pracowników zatrudnionych na stałe, z czego minimum połowa przez okres nie krótszy niż trzy lata,
- zasoby ludzkie w postaci kadry zarządzającej, w tym osobę z uprawnieniami do prowadzenia takiej budowy,
- zasoby finansowe,
- własny park maszyn i urządzeń do wykonywania prac specjalistycznych w zakresie obróbki mechanicznej betonu, aplikacji powłok z żywic reaktywnych, iniekcji rys, osuszania budynków/pomieszczeń i monitorowania parametrów temperaturowo-wilgotnościowych i wytrzymałościowych w zakresie wykonywania niezbędnych badań w trakcie realizacji prac,
- certyfikaty autoryzacji producenta materiałów, których zastosowanie przewiduje projekt wykonawczy,
- program kontroli jakości.
W PFU powinien znaleźć się zapis o wykluczeniu ofert wykonawców, którzy nie brali udziału w wizji lokalnej, a sam wybór oferenta powinien odbywać się na podstawie przeprowadzonych rozmów i wywiadów z każdym oferentem po zebraniu ofert, a nie tylko na podstawie cen w nadesłanych ofertach.
Założenia dotyczące okresu, w jakim całość prac powinna być wykonana
To zagadnienie niestety nie może być potraktowane w sposób życzeniowy, czyli np. cztery tygodnie, ponieważ nie możemy wyłączyć zbiornika z użytkowania na dłuższy okres. Takie podejście na etapie planowania skazuje na nieuchronne niepowodzenie w najwyższym stopniu prawdopodobieństwa wystąpienia i maksymalnym wpływem na wydłużenie czasu realizacji prac, na wzrost kosztów, ponieważ w celu maksymalnego przyspieszenia będą musiały być podejmowane środki nadzwyczajne, i pogorszeniem jakości, ponieważ z dużym prawdopodobieństwem na końcu zabraknie czasu na pełne utwardzenie i uzyskanie pełnej wytrzymałości użytych materiałów przed ponownym napełnieniem zbiornika ściekami.
PFU powinno przewidzieć tak długi czas na realizację renowacji, jaki jest potrzebny do wykonania wszystkich czynności opisanych w zaleceniach ekspertyzy lub oceny technicznej, uwzględniając przerwy technologiczne, jakie wymagają materiały do pełnego utwardzenia, a nawet montaż i demontaż rusztowań, a nie tak długi czas, jaki zlecający może dać wykonawcy.
Jeżeli z określonych powodów inwestor nie może na wystarczająco długi czas wyłączyć zbiornika z użytkowania, to powinien wykonać tylko doraźne naprawy, a właściwą renowację odłożyć na inny termin.
Czas przewidziany w PFU na realizację prac powinien być obliczony po konsultacjach ze specjalistą w tej dziedzinie i analizie zaleceń z ekspertyzy, a każdy pominięty element zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia skutków tego zagrożenia i powinien być powodem do zmiany stopnia tego prawdopodobieństwa o jeden w górę.
Planowany termin realizacji prac
Jako że materiały na bazie żywic reaktywnych są wrażliwe na warunki temperaturowo-wilgotnościowe, tzn. wymagają do prawidłowego utwardzania i uzyskania deklarowanych przez producenta właściwości użytkowych niskiej wilgotności i względnie wysokich temperatur, kalendarz prac ma duży i ścisły związek z czasem potrzebnym do wykonania wszystkich prac, dodatkowymi kosztami związanymi z wymuszaniem odpowiednich warunków w okresie niesprzyjającym i z jakością ostatecznych wytrzymałości materiałów aplikowanych w granicznych temperaturach, ryzyko to powinniśmy szacować tym wyżej, im zimniejszy został wybrany okres w kalendarzu w PFU na realizację tych prac. Chyba że założenia przewidują z góry przykrycie całego zbiornika odpowiednim namiotem i instalację recyrkulacji powietrza wraz z ogrzewaniem.
Wymagania dotyczące właściwości użytkowych lub parametrów technicznych materiałów użytych w ramach projektu
Właściwości użytych materiałów w projekcie renowacji zbiorników w oczyszczalniach ścieków są bardzo istotne i możemy podzielić je na dwie grupy.
Do pierwszej grupy należy zaliczyć właściwości robocze samych produktów, jak możliwość stosowania w niskich temperaturach, tolerancja dla wilgoci, szybkość utwardzania czy możliwość maszynowego nanoszenia techniką natryskową.
Drugą grupę stanowią właściwości użytkowe wykonanych powłok z danych produktów, jak siła przyczepności do betonu i stali, zdolność do przesklepiania rys, wysoka odporność chemiczna na kwasy organiczne i biogenny kwas siarkowy, odporność na powstawanie pęcherzy osmotycznych, niska kapilarna absorbcja wody i wytrzymałość na ścieranie i uderzenia. Te właściwości, a w zasadzie ich brak mają silny wpływ na każdy rodzaj ryzyka i brak zapisów dotyczących kolejnej z wymienionych właściwości materiałów w PFU w postaci listy kontrolnej parametrów technicznych materiałów skutkuje zwiększaniem się prawdopodobieństwa wystąpienia skutków tych zagrożeń.
Wnioski
Faza planowania to krytyczny etap dla projektu, który będzie determinował wszystkie kolejne fazy jego realizacji, a zatem ma on kluczowy wpływ na powodzenie projektu, którego prawdopodobieństwo maleje przy pominięciu którejkolwiek z wyżej wymienionych metadecyzji.
Wobec powyższego zalecam przy tworzeniu Programu Funkcjonalno-Użytkowego, który będzie w dalszej fazie procesu inwestycyjnego regulował sposoby podejmowania kolejnych decyzji skorzystać z listy kontrolnej PFU w celu redukcji niekorzystnych skutków nieokreślonych procedur.
Artykuł powstał z potrzeby skonstruowania modelu programu zarządzania ryzykiem podczas renowacji zbiorników będących częścią instalacji gospodarki wodno-ściekowej zgodnie ze znanymi zasadami zarządzania ryzykiem stosowanymi w branży budowlanej.
Podczas pisania niniejszej pracy wykorzystano informacje z literatury fachowej w zakresie zarządzania ryzykiem oraz wiele analiz instytutów badawczych, norm i literatury dotyczącej naprawy i ochrony betonu. Wykorzystane zostały również materiały empiryczne pozyskane z zasobów wewnętrznych firm BASF i Master Builders Solutions, wnioski z przeprowadzonych wywiadów i materiały wewnętrzne firm specjalizujących się w opisywanych zagadnieniach w ramach szkoleń i warsztatów praktycznych, informacje pozyskiwane z materiałów prezentowanych w ramach konferencji branżowych, literaturze branżowej i z własnego doświadczenia praktycznego.