Wymagania oceny technicznej dla zestawów wyrobów do wykonywania ociepleń stropów od strony sufitów z zastosowaniem wyrobów z wełny mineralnej (MW)

Krajowa ocena techniczna

Producenci niniejszych zestawów, chcąc wprowadzić swój wyrób do obrotu i stosowania w budownictwie ze znakiem budowlanym, muszą zatem skorzystać z drogi krajowej oceny technicznej (KOT). KOT to udokumentowana pozytywna ocena właściwości użytkowych tych zasadniczych charakterystyk wyrobu budowlanego, które zgodnie z zamierzonym zastosowaniem mają wpływ na spełnienie podstawowych wymagań przez obiekty, w których wyrób będzie zastosowany.

Rosnąca w ostatnich latach liczba wydawanych krajowych ocen technicznych dla systemów garażowych, zaimplikowała możliwość powstania ujednoliconego dokumentu w postaci Warunków Oceny dla tych właśnie zestawów jako wytycznych do opracowywania krajowych ocen technicznych przez uprawnione krajowe jednostki oceny technicznej.

Wspomniane Warunki Oceny przeznaczone do stosowania przy wydawaniu krajowych ocen technicznych opracowywane są wspólnie przez jednostki upoważnione do wydawania krajowych ocen technicznych dla wyrobów budowlanych z grupy 4 pt. „Materiały termoizolacyjne. Złożone zestawy/systemy izolacyjne”, na podstawie Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 17 listopada 2016 r. w sprawie krajowych ocen technicznych [2].

Garażowy system ociepleń

Zestawy wyrobów do wykonywania ociepleń stropów od strony sufitów z zastosowaniem wyrobów z wełny mineralnej (MW) są przeznaczone do wykonywania ociepleń w budynkach nowo wznoszonych i użytkowanych, w pomieszczeniach otwartych, zamkniętych ogrzewanych lub zamkniętych nieogrzewanych (np. garażach, parkingach, piwnicach), za/nad którymi znajdują się pomieszczenia o wyższej temperaturze.

Poza izolacją cieplną mającą ograniczyć straty ciepła związane z sąsiedztwem pomieszczeń nieogrzewanych izolacja garaży i piwnic ma również pełnić rolę izolacji akustycznej. Na wyższych kondygnacjach słyszalny jest również dźwięk powstały w garażu lub piwnicy, które często przeznaczane są na różnego rodzaju warsztaty.

Garażowy system ociepleń związany jest ze stropem, a jego podstawowym zadaniem jest

• stworzenie dodatkowej warstwy chroniącej pomieszczenia na wyższych kondygnacjach przed ubytkiem ciepła i hałasem
• oraz stworzenie ochrony przed pożarem.

Są to zatem jego dwie podstawowe funkcje.

System ociepleń od strony stropów według projektu WO ma przede wszystkim spełniać następujące Wymagania Podstawowe (WP, ang. BWR):

1. Bezpieczeństwa pożarowego (WP 2),2. Higieny, zdrowia i środowiska (WP 3),3. Bezpieczeństwa użytkowania (WP 4),4. Ochrony przed hałasem (WP 5),5. Izolacyjności cieplnej (WP 6).

Wymagania w zakresie bezpieczeństwa pożarowego

W przypadku bezpieczeństwa pożarowego ochrona przeciwpożarowa obiektów budowlanych opiera się zarówno na rozwiązaniach aktywnych, jak i pasywnych. Zabezpieczenie aktywne zapewniają różnorodne systemy alarmowe oraz systemy gaśnicze, jak na przykład instalacje tryskaczowe. Ochrona pasywna obejmuje natomiast dobór odpowiednich wyrobów budowlanych wykończeniowych – przebadanych, a zatem spełniających normy.

Systemy garażowe stanowią ważny element ochrony pasywnej właśnie z powodu bezpieczeństwa pożarowego. Przede wszystkim pomagają chronić konstrukcję budynku podczas pożaru, dając strażakom czas na przeprowadzenie skutecznej akcji ewakuacyjnej oraz gaśniczej, a ludziom na ewakuację.

Jeśli pożar wybuchnie w strefie ponadsufitowej, wówczas system garażowy zabezpiecza przed rozprzestrzenieniem się ognia na całe pomieszczenie, a także przed kapaniem płonących kropel i odpadaniem elementów systemu na znajdujące się wewnątrz przedmioty. Dlatego w opracowywanych Warunkach Oceny dla systemu garażowego, według wymagań Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie z dnia 12 kwietnia 2002 r., z późniejszymi zmianami [3], zostały przewidziane dwie zasadnicze charakterystyki związane z bezpieczeństwem pożarowym:

• Reakcja na ogień (badanie wg EN 13501-1[4]),
• Odpadanie pod wpływem ognia (brak określonej metody badania).

Potwierdzenie spełnienia wymagań w zakresie stopnia palności, określone w rozporządzeniu [3], można zrealizować poprzez znormalizowane metody badań wskazane w ww. normie [4]. Nie ma jednak określonej metody badań w zakresie odpadania pod wpływem ognia, co skutkuje wprowadzaniem do obrotu i stosowania w budownictwie wyrobów, dla których ta właściwość użytkowa została oceniona w różny sposób i na podstawie spełnienia różnych kryteriów.

Wymagania w dziedzinie higieny, zdrowia, środowiska i bezpieczeństwa użytkowania

We wspomnianych WO zostały przewidziane trzy charakterystyki związane z Higieną, zdrowiem i środowiskiem oraz Bezpieczeństwem użytkowania:

• opór dyfuzyjny (wg ETAG 004 [5]),
• mrozoodporność warstwy wierzchniej (wg ETAG 004 [5]),
• przyczepność (wg ETAG 004 [5]).

Paroprzepuszczalność wyrażana w wymaganiach jako opór dyfuzyjny w nietechniczny sposób można nazwać oddychaniem ścian. Stopień przenikania wilgoci w postaci pary wodnej przez przegrodę budowlaną (dach lub ścianę) jest niezwykle istotnym aspektem przy projektowaniu systemów ociepleń. Dzięki zachowaniu odpowiedniej wartości oporu dyfuzyjnego (≤ 1,0 m) znacznie zmniejsza się ryzyko gromadzenia się wilgoci w budynku, co ma bezpośredni wpływ na ograniczenie rozwoju pleśni i grzybów, a tym samym na nasze zdrowie.

Natomiast zasadnicza charakterystyka, jaką jest mrozoodporność, jest szczególnie ważna w okresie jesienno-zimowym. Właściwość ta, będąca odpornością na procesy cyklicznego zamrażania i odmrażania, ma duże znaczenie w zakresie zachowania trwałości zarówno wyrobu budowlanego, jak i samej konstrukcji budynku. Woda ma tendencję do wnikania w pory systemu ociepleń, a zamarzając zwiększa objętość, co może skutkować niszczeniem składników zestawu ociepleń. Warto więc przyjrzeć się odporności całego systemowi ociepleń na działanie wilgoci i mrozu, gdyż woda poddawana wielokrotnemu zamrażaniu i odmrażaniu może oddziaływać na właściwości wyrobów budowlanych, na przykład skutkując zmniejszoną wytrzymałością mechaniczną.

Twórcy WO rozróżnili wpływ mrozoodporności z uwagi na miejsce zamocowania izolacji. Dlatego też przewidziane jest przeprowadzenie badania zestawów do wykonywania ociepleń w pomieszczeniach otwartych, a rozmrażanie próbek wykonywane ma być w powietrzu.

Przyczepność (badana w różnych warunkach cieplno-wilgotnościowych) jest jedną z kluczowych właściwości użytkowych, jakie powinny spełniać zestawy ociepleń. Odpowiednia przyczepność będzie bowiem zapewniała bezpieczeństwo zamocowania izolacji do ściany oraz przyczepność kolejnych warstw wierzchnich, nadając trwałość całemu układowi.

Słaba przyczepność zaprawy klejowej elementów systemu i podłoża może skutkować powstawaniem rys i pęknięć elewacji, prowadzących nawet do odpadania całego systemu ociepleń. Producenci zestawów są zatem zobowiązani wprowadzać do obrotu wszystkie składniki systemu, które składają się na integralną całość. Oznacza to, że instalując izolację cieplną, należy wybrać takie składniki, które będą do siebie pasować.

Wymagania w dziedzinie ochrony przed hałasem

Odpowiednio zaprojektowany i dobrany system może w istotny sposób poprawić panujące w nim i nad nim środowisko akustyczne oraz komfort odczuwania ciepła. W Warunkach Oceny przewidziane zostały zasadnicze charakterystyki objęte WP: Ochrona przed hałasem oraz Izolacyjność cieplna:

• Właściwości dźwiękochłonne (wg PN-EN ISO 354 [5], PN-EN ISO 11654 [6]),
• Opór cieplny i współczynnik przenikania ciepła (wg ETAG 004).

Powyższy system ociepleń może zatem łączyć w sobie funkcje izolacyjności zarówno cieplnej, jak i akustycznej, o ile producent będzie miał wolę zadeklarowania tej ostatniej właściwości użytkowej (deklaracja dobrowolna). Nie bez znaczenia jest również fakt, że poprawnie wykonany system ociepleń stropów bardzo pozytywnie wpływa na poprawienie walorów estetycznych wnętrza.

Skład zestawu wyrobów do izolacji cieplnej

Przewidziane w WO metody mocowania wyrobu do izolacji cieplnej są znane i bardzo podobne to tych opisywanych w ETAG 004. Są to:

• zestawy klejone – mogą obejmować dodatkowe mocowanie mechaniczne,
• zestawy mocowane mechanicznie – mogą obejmować dodatkowe klejenie.

Zestaw wyrobów powinien składać się ze zidentyfikowanych następujących składników:

• płyt z wełny mineralnej (wyrób do izolacji cieplnej),
• zaprawy lub masy klejącej, przeznaczonej do mocowania wyrobu do izolacji cieplnej (jeżeli są stosowane),
• łączników mechanicznych (jeżeli są stosowane),
• zaprawy lub masy klejącej, przeznaczonej do wykonywania warstwy zbrojonej (jeśli technologia to przewiduje),
• siatki zbrojącej z włókna szklanego (jeśli technologia to przewiduje),
• środka gruntującego do gruntowania: wyrobu do izolacji ­cieplnej, warstwy zbrojonej lub wyprawy tynkarskiej (jeżeli wymienione wyroby przewidziane są w technologii wykonania danego zestawu),
• zaprawy lub masy tynkarskiej (opcjonalnie),
• farby (opcjonalnie),
• impregnatu (opcjonalnie).

Podsumowując, zestawy wyrobów do wykonywania ociepleń stropów od strony sufitów z zastosowaniem wyrobów z wełny mineralnej (MW) mają być funkcjonalne, trwałe oraz wpływać korzystnie na warunki użytkowania budynków i zdrowie ludzi. Izolacja ta ma spełniać trzy role: ochrony termicznej, przeciwpożarowej i przeciwdźwiękowej budynków.

Walory estetyczne wykończonych sufitów garaży i piwnic również nie są bez znaczenia, ponieważ ocieplenie poprawia wygląd i nadaje równomierny charakter powierzchni.

Literatura

1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 17 listopada 2016 r. w sprawie sposobu deklarowania właściwości użytkowych wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (DzU z 2016 r., poz. 1966 z późn. zm.).
2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z 17 listopada 2016 r. w sprawie krajowych ocen technicznych (DzU z 2016 r., poz. 1968).
3. ETAG 004, „Złożone systemy izolacji cieplnej z wyprawami tynkarskimi (ETICS)”, 2013.
4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, z późniejszymi zmianami (DzU z 2019 r., poz. 1065).
5. PN-EN ISO 354:2005, „Akustyka. Pomiar pochłaniania dźwięku w komorze pogłosowej”.
6. PN-EN ISO 11654:1999, „Akustyka. Wyroby dźwiękochłonne używane w budownictwie. Wskaźnik pochłaniania dźwięku”.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!