Zgodnie z WTA Merkblatt 3-17-10 [1] pod pojęciem impregnacji hydrofobizującej porowatego materiału należy rozumieć intensywne zwilżenie powierzchni materiału preparatem impregnującym, który zostaje wchłonięty na skutek kapilarnej chłonności podłoża i po reakcji tworzy na wewnętrznej powierzchni kapilar niezwilżalny przez wodę (hydrofobowy) film.
Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej...
Bostik to firma z wieloletnią tradycją, sięgającą 1889 roku, oferująca szeroką gamę produktów chemii budowlanej dla profesjonalistów i majsterkowiczów. Producent słynie z innowacyjnych rozwiązań i wysokiej jakości preparatów, które znajdują zastosowanie w budownictwie, przemyśle i renowacji.
Hygrosmart Fix&Finish to jednoskładnikowa, szybkowiążąca, zbrojona włóknami zaprawa cementowa typu PCC (beton polimerowo-cementowy nazywany również betonem żywicznym). Służy do napraw strukturalnych betonu...
Hygrosmart Fix&Finish to jednoskładnikowa, szybkowiążąca, zbrojona włóknami zaprawa cementowa typu PCC (beton polimerowo-cementowy nazywany również betonem żywicznym). Służy do napraw strukturalnych betonu i wyrównywania jego powierzchni.
Abstrakt
W artykule omówiono cel hydrofobizacji, a także warunki jej stosowania. Przedstawiono materiały do wykonywania impregnacji hydrofobizującej oraz ich podstawowe zalety i wady.
Finishing compounds in repair and redevelopment works. Part 2. Hydrophobisation
The article discusses the purposes of hydrophobisation and the conditions of its application. Materials are presented used for the execution of hydrophobic finishing as well as their basic advantages and drawbacks.
Celem hydrofobizacji jest redukcja zdolności do kapilarnego wchłaniania wody (opadowe, rozbryzgowej) przez porowate materiały budowlane (powierzchnie). Podłoże nie jest zwilżane przez wodę, co zapobiega penetracji wilgoci w strukturę cegły nawet przez rysy o szerokości 0,3 mm (FOT. główne i FOT. 1), na powierzchni utrudnione jest osadzanie się zanieczyszczeń i rozwój mikroorganizmów, zachowana jest natomiast dyfuzyjność ściany.
Do impregnacji hydrofobizującej najczęściej stosuje się związki krzemoorganiczne (oligomery siloksanowe) oraz żywice silikonowe, jak również wodne roztwory mikroemulsji silikonowych (rozpuszczalnikowe mieszaniny silanów/siloksanów, wodorozcieńczalne mieszaniny silanów/siloksanów (oferowane jako koncentraty - mikroemulsje silikonowe (SMK)), wodne emulsje mieszanin silanów/siloksanów oraz kremy na bazie mieszanin silanów/siloksanów) (TABELA).
FOT. 1. Działanie preparatów hydrofobizujących; fot. archiwum autora
Na początku należy określić granice zastosowania materiałów hydrofobizujacych, wynikające z cech, właściwości i parametrów podłoża oraz przewidywanego obciążenia wilgocią. Chodzi tu przede wszystkim o fizyczne i chemiczne właściwości mające związek z zachowaniem się substancji budowlanej wobec wody oraz specyficzne parametry zabezpieczanej powierzchni. Wytyczne WTA 3-17-10 [1] wymieniają tu przede wszystkim:
rodzaj i stan impregnowanej powierzchni,
chłonność kapilarną,
porowatość,
wrażliwość na mróz,
skłonność do pęcznienia,
skłonność do zabrudzeń i korozji mikrobiologicznej,
klasę ekspozycji,
zawilgocenie i zasolenie (oraz ich przyczyny),
warunki cieplno-wilgotnościowe.
TABELA Zalety i wady dostępnych na rynku impregnatów na bazie silanów/siloksanów [1]
Na chłonność kapilarną wpływ ma przede wszystkim budowa kapilarna materiału związana z jego rodzajem oraz ewentualnymi uszkodzeniami. Porowate, homogeniczne krzemianowe materiały doskonale nadają się do zabiegów hydrofobizacyjnych. Ale już mocno zwietrzałe kamienie z dużym udziałem mikroporów (np. niektóre rodzaje piaskowca) lub z bardzo niejednorodnym rozkładem porów (np. tufy wulkaniczne) sprawiają dużo kłopotów. Wynika to z faktu, że jednorodny rozkład porów zapewnia równomierne rozprowadzenie preparatu hydrofobizującego.
Problemem w stosowaniu impregnatów hydrofobizujących są także rysy i spękania, które mogą doprowadzić do wnikania wody w głąb zhydrofobizowanej powierzchni - zwykle za dopuszczalne przyjmuje się rysy rzędu 0,3-0,4 mm. Same preparaty są w stanie zhydrofobizować bardziej zarysowane powierzchnie, co nie znaczy jednak, że wspomnianą wcześniej rozwartość rys można w każdym przypadku bezkrytycznie akceptować (zależy to także od głębokości wnikania preparatu).
RYS. Zależność między współczynnikiem nasiąkliwości powierzchniowej a głębokością penetracji; rys.: archiwum autora (M. Rokiel)
Skuteczność i trwałość hydrofobizacji bezpośrednio zależy od ich chemicznego wiązania w podłożu. Krzemoorganiczne preparaty wiążą się przede wszystkim z silikatowymi składnikami.
W przypadku kamieni ilastych należy się liczyć ze zwiększeniem się skłonności do pęcznienia, co w skrajnych przypadkach może wpływać na uszkodzenia polegające na odspajaniu się zhydrofobizowanej warstwy. Cegły z reguły dobrze nadają się do hydrofobizowania, choć problemem mogą być cegły słabo wypalone. W takich sytuacjach trzeba przeprowadzić próby.
Generalnie podłoże przeznaczone do hydrofobizacji musi być chłonne - według WTA 3-17-10 [1] współczynnik nasiąkliwości powierzchniowej nie może być niższy niż 1 kg/m2 · h1/2.
Na RYS. pokazano zależność między współczynnikiem nasiąkliwości powierzchniowej a głębokością penetracji. W rzeczywistości po zakończeniu impregnacji głębokość penetracji może być nieco większa. W szczególności dotyczy to kamieni o średniej chłonności.
Przy w < 2 kg/m2 · h1/2 głębokość penetracji musi wynosić minimum 7 mm. Ale dla kamieni o w rzędu 5 kg/m2 · h1/2 udaje się uzyskać głębokość penetracji rzędu 10 mm. Dla bardzo chłonnych kamieni o w = 15 kg/m2 · h1/2 jest to już 23 mm.
Podana minimalna głębokość penetracji ma bardzo istotne znaczenie z jeszcze jednego punktu widzenia. Skutkiem oddziaływań cieplno-wilgotnościowych na kamień jest zmiana jego wymiarów (skurcz, pełzanie, wydłużenie się), a te są szczególnie intensywne właśnie w powierzchniowej strefie. Hydrofobizacja zmienia te właściwości, co tworzy pomiędzy zhydrofobizowaną a niezhydrofobizowaną strefą "powierzchnię rozdzielającą", przy której tworzy się koncentracja naprężeń, co ewentualnie może prowadzić do uszkodzeń (oddzielania się zhydrofobizowanej strefy).
Podłoże w momencie hydrofobizacji musi być suche (WTA za maksymalną dopuszczalną wartość przyjmuje kapilarny stopień przesiąknięcia wilgocią rzędu 20-35%). Obecność soli, zarówno wykrystalizowanych, jak i rozpuszczonych, ogranicza głębokość penetracji i zdolność do hydrofobizacji powierzchni. Także obecność zanieczyszczeń, porażenia biologicznego i ewentualnych wcześniejszych napraw utrudnia wnikanie. To wymusza w zasadzie konieczność uprzedniego wyeliminowania innych niż opady atmosferyczne i woda rozbryzgowa źródeł zawilgocenia.
Niedopuszczalne jest hydrofobizowanie powierzchni, która jest obciążona wilgocią "od tyłu" (cokoły bez przerwania kapilarnego podciągania wilgoci z niżej położonych stref, uszkodzone fugi czy rysy, przez które woda może dostawać się do wnętrza muru).
Na pionowych powierzchniach ciekłe impregnaty należy nakładać kilkakrotnie (spływają, przez co ich czas oddziaływania jest relatywnie krótki). Pomiędzy poszczególnymi zabiegami wymagana jest 15-30-minutowa przerwa, tak aby powierzchnia stałą się matowo-wilgotna. Kremy mogą być nakładane jednokrotnie.
Instrukcja WTA 3-17-10 [1] dość ciekawie podchodzi do problemu skuteczności impregnacji. Po pierwsze, wymaga określenia na powierzchni próbnej zużycia i głębokości penentracji. Po drugie, wymaga udokumentowania istotnych czynników/parametrów mających wpływ na skuteczność, po trzecie, definiuje mierzalne kryterium skuteczności hydrofobizacji i po czwarte, wymaga przeprowadzenia badań kontrolnych.
Powierzchnia próbna powinna być przygotowana tak jak przeznaczony do impregnacji element. Dobór preparatu powinien być uzależniony od wstępnych badań porowatości, chłonności kapilarnej, zawilgocenia i zasolenia, skurczu/pęcznienia samego materiału podłoża, jego stanu, określenia zużycia oraz głębokości penetracji, jak również wymogu odpowiedniego przygotowania podłoża, miejsca aplikacji itp. Podczas prac należy kontrolować zużycie impregnatu, warunki cieplno-wilgotnościowe, odnotowywać ewentualne niejednorodności podłoża i związane z tym wahania zużycia itp.
Jako kryterium skuteczności zalecenia WTA przyjmują ograniczenie współczynnika nasiąkliwości powierzchniowej do wartości mniejszej niż 0,1 kg/m2 · h1/2 (wartość w każdym punkcie pomiarowym). Badania te należy przeprowadzić np. za pomocą rurki Karstena. Badania przeprowadza się nie wcześniej niż po 2 tygodniach, gdy zastosowano produkty rozpuszczalnikowe, po 3 tygodniach, gdy stosowano wodne impregnaty hydrofobizujące, i po 4 tygodniach dla kremów.
Należy także sprawdzić głębokość penetracji impregnatu na właściwej powierzchni. Ze względu na niszczącą metodę (odwierty o średnicy 20-40 mm) liczbę próbek należy ograniczyć do minimum. Miejsce pobrania należy wyznaczyć na podstawie obserwcji i kontroli podczas wykonywania robót. Uwaga: głębokość penentracji bada się zawsze na przełomie, nigdy na powierzchni cięcia.
Literatura
WTA Merkblatt 3-17-10, "Hydrophobierende Imprägnierung von mineralischen Baustoffen".
T. Dettmering, H. Kollmann, "Putze in Bausanierung und Denlmalpflege", DIN Deutsches Institut fuer Normung, 2012.
WTA Merkblatt 4-11-02, "Messung der Feuchte von mineralischem Baustoffen".
M. Rokiel, "Renowacje obiektów budowlanych. Projektowanie i warunki techniczne wykonania i odbioru robót", Grupa MEDIUM, Warszawa 2013.
M. Rokiel, "Hydroizolacje w budownictwie. Wybrane zagadnienia w praktyce", wyd. II, Dom Wydawniczy Medium, Warszawa 2009.
"Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych. Poradnik projektanta, kierownika budowy i inspektora nadzoru", praca zbiorowa, Verlag Dashofer, Warszawa 2017.
J. Karyś (red.), "Ochrona przed wilgocią i korozją biologiczną w budownictwie", Grupa MEDIUM, Warszawa 2014.
M. Domasłowski, J. Kęsy-Lewandowska, W. Łukaszewicz, "Badania nad konserwacją murów ceglanych", Wydawnictwo UMK, Toruń 2004.
P. Opałka, "Naprawa tynków. Aspekty budowlane i konserwatorskie", PWN, Warszawa 2016.
Bardzo ważną cechą materiałów budowlanych, a zwłaszcza służących do budowy konstrukcyjnych części budynku, jest odporność ogniowa. Z tym pojęciem wiąże się odporność materiału na bezpośrednie działanie...
Bardzo ważną cechą materiałów budowlanych, a zwłaszcza służących do budowy konstrukcyjnych części budynku, jest odporność ogniowa. Z tym pojęciem wiąże się odporność materiału na bezpośrednie działanie ognia, a także działanie wysokich temperatur.
Beton narażony na bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych, agresję chemiczną związaną ze stałym wzrostem skażenia środowiska oraz agresywnych związków chemicznych z biegiem lat ulega degradacji....
Beton narażony na bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych, agresję chemiczną związaną ze stałym wzrostem skażenia środowiska oraz agresywnych związków chemicznych z biegiem lat ulega degradacji. Jest to problem nie tylko estetyczny, lecz także techniczny, starzenie się materiału może bowiem doprowadzić do uszkodzenia konstrukcji.
Producenci klejów cementowych, mas do spoinowania, hydroizolacji i okładzin ceramicznych dostarczają na rynek wysokiej jakości produkty spełniające wymagania norm europejskich i aprobat technicznych. Materiały...
Producenci klejów cementowych, mas do spoinowania, hydroizolacji i okładzin ceramicznych dostarczają na rynek wysokiej jakości produkty spełniające wymagania norm europejskich i aprobat technicznych. Materiały te są nowoczesne, co w połączeniu z nowymi technologiami stosowania pozwala na wykonywanie prac glazurniczych łatwo i szybko, a efekty są trwałe i estetyczne.
Każda sucha mieszanka z grupy chemii budowlanej składa się z kilku podstawowych składników: spoiwa, kruszywa i wypełniaczy, dodatków mineralnych oraz domieszek chemicznych. Mniej skomplikowane produkty...
Każda sucha mieszanka z grupy chemii budowlanej składa się z kilku podstawowych składników: spoiwa, kruszywa i wypełniaczy, dodatków mineralnych oraz domieszek chemicznych. Mniej skomplikowane produkty mogą zawierać jedynie kilka składników, bardziej specjalistyczne – nawet kilkanaście. Najważniejszą rolę odgrywa spoiwo, którym może być cement, wapno hydratyzowane, gips lub anhydryt, a także spoiwa organiczne.
Badania budynków zalanych podczas powodzi w 1997 r. wykazały, że autoklawizowany beton komórkowy cechuje się wysoką odpornością na ekstremalne zawilgocenia. Beton komórkowy w budynkach po powodzi nie stracił...
Badania budynków zalanych podczas powodzi w 1997 r. wykazały, że autoklawizowany beton komórkowy cechuje się wysoką odpornością na ekstremalne zawilgocenia. Beton komórkowy w budynkach po powodzi nie stracił właściwości użytkowych i parametrów technicznych.
W wyniku produkcji jednej tony klasycznego cementu przedostaje się do atmosfery tona dwutlenku węgla. Podczas syntezy geopolimerów, które mogą mieć podobne zastosowanie, wydziela się 4–8 razy mniej CO2...
W wyniku produkcji jednej tony klasycznego cementu przedostaje się do atmosfery tona dwutlenku węgla. Podczas syntezy geopolimerów, które mogą mieć podobne zastosowanie, wydziela się 4–8 razy mniej CO2 przy zużyciu 2–3 razy mniejszej energii. Z tego powodu cement geopolimerowy nazwano zielonym cementem. Jest ekologiczny i wytrzymały, a mimo to rzadko stosowany w budownictwie.
Rozwój nanotechnologii przyniósł nowe możliwości poprawy właściwości fizycznych i chemicznych betonu. Jest on także szansą na uzyskanie zupełnie nowych cech, jak transparentość, zdolność do samoregeneracji...
Rozwój nanotechnologii przyniósł nowe możliwości poprawy właściwości fizycznych i chemicznych betonu. Jest on także szansą na uzyskanie zupełnie nowych cech, jak transparentość, zdolność do samoregeneracji czy samooczyszczania.
Podczas prac wykończeniowych w nowych budynkach, a także podczas remontów w obiektach modernizowanych często zachodzi konieczność zastosowania dodatkowej, cienkiej warstwy materiału, której zadaniem jest...
Podczas prac wykończeniowych w nowych budynkach, a także podczas remontów w obiektach modernizowanych często zachodzi konieczność zastosowania dodatkowej, cienkiej warstwy materiału, której zadaniem jest wyrównanie powierzchni ścian i sufitów oraz nadanie im oczekiwanej gładkości. Cienką warstwą spełniającą funkcję wykończeniową jest gładź, wykonywana z drobnoziarnistych materiałów na bazie cementu, gipsu, wapna lub polimerów.
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie impregnacją wodoodporną wyrobów budowlanych z betonu. Jednak w przeciwieństwie do materiałów porowatych typu cegła ceramiczna, zaprawy tynkarskie czy kamień budowlany,...
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie impregnacją wodoodporną wyrobów budowlanych z betonu. Jednak w przeciwieństwie do materiałów porowatych typu cegła ceramiczna, zaprawy tynkarskie czy kamień budowlany, odnośnie do których dostępne są liczne opracowania potwierdzające skuteczność i zasadność hydrofobizacji, w odniesieniu do betonu brak jest jednoznacznych zaleceń.
Trwają prace nad udoskonalaniem właściwości materiałów na bazie spoiw geopolimerowych, zwłaszcza parametrów związanych z rozciąganiem i zginaniem. Ciekawym rozwiązaniem w tym zakresie mogą być fibrogeopolimery...
Trwają prace nad udoskonalaniem właściwości materiałów na bazie spoiw geopolimerowych, zwłaszcza parametrów związanych z rozciąganiem i zginaniem. Ciekawym rozwiązaniem w tym zakresie mogą być fibrogeopolimery jako fibrokompozyty zbrojone włóknami.
Podstawowe zadanie gładzi wydaje się oczywiste – uzyskanie idealnie gładkiej, równej i miłej w dotyku powierzchni ścian i sufitów. Stosuje się w tym celu łatwe w obróbce i drobnoziarniste gładzie gipsowe....
Podstawowe zadanie gładzi wydaje się oczywiste – uzyskanie idealnie gładkiej, równej i miłej w dotyku powierzchni ścian i sufitów. Stosuje się w tym celu łatwe w obróbce i drobnoziarniste gładzie gipsowe. Jak jednak osiągnąć zadowalający efekt i czy w każdej sytuacji można korzystać z takich samych rozwiązań?
Nanotechnologia – technologia i produkcja bardzo małych przedmiotów na poziomie najmniejszych cząstek materii – jest wciąż bardzo młodą dziedziną nauki. Niemniej coraz trudniej wyobrazić sobie dalszy rozwój...
Nanotechnologia – technologia i produkcja bardzo małych przedmiotów na poziomie najmniejszych cząstek materii – jest wciąż bardzo młodą dziedziną nauki. Niemniej coraz trudniej wyobrazić sobie dalszy rozwój przemysłu (także rynku materiałów budowlanych) bez jej udziału.
Stosowanie w naprawach konstrukcji inżynierskich produktów nieodpornych na wielokrotne, cykliczne zmiany temperatury jest często główną przyczyną niepowodzenia wykonywanych robót. Dotyczy to zwłaszcza...
Stosowanie w naprawach konstrukcji inżynierskich produktów nieodpornych na wielokrotne, cykliczne zmiany temperatury jest często główną przyczyną niepowodzenia wykonywanych robót. Dotyczy to zwłaszcza materiałów naprawczych do betonu.
W elemencie betonowanym w suchym i gorącym klimacie zachodzi równocześnie wiele procesów, wśród których główną rolę odgrywają dojrzewanie i twardnienie betonu.
Podczas tych procesów reakcja egzotermiczna...
W elemencie betonowanym w suchym i gorącym klimacie zachodzi równocześnie wiele procesów, wśród których główną rolę odgrywają dojrzewanie i twardnienie betonu.
Podczas tych procesów reakcja egzotermiczna związana z hydratacją cementu w znacznym stopniu inicjuje naprężenia termiczne, które wraz z szybkim ubytkiem wody z mieszanki wywołują niepożądane skutki.
Żelbetowe obiekty rolnicze w trakcie eksploatacji narażone są na działanie środowisk zewnętrznych i wewnętrznych. Ze względu na specyficzne warunki użytkowania tych konstrukcji oraz stawiane im wymagania,...
Żelbetowe obiekty rolnicze w trakcie eksploatacji narażone są na działanie środowisk zewnętrznych i wewnętrznych. Ze względu na specyficzne warunki użytkowania tych konstrukcji oraz stawiane im wymagania, już na etapie projektowania należy uwzględniać zasady i metody ochrony betonu i stali zbrojeniowej przed korozją i niszczącymi czynnikami atmosferycznymi.
Beton jako najpopularniejszy materiał budowlany został objęty programem budownictwa zrównoważonego. W programie tym szuka się takich materiałów i procesów wytwórczych, które byłyby przyjazne środowisku,...
Beton jako najpopularniejszy materiał budowlany został objęty programem budownictwa zrównoważonego. W programie tym szuka się takich materiałów i procesów wytwórczych, które byłyby przyjazne środowisku, prowadziły do oszczędności energii i zapobiegały powiększeniu efektu cieplarnianego przez redukcję emisji gazów cieplarnianych.
Przy wyborze tynku należy brać pod uwagę jego kompatybilność z podłożem (wytrzymałość, przyczepność), trwałość (odporność na czynniki atmosferyczne) oraz estetykę (równość/gładkość powierzchni, strukturę)....
Przy wyborze tynku należy brać pod uwagę jego kompatybilność z podłożem (wytrzymałość, przyczepność), trwałość (odporność na czynniki atmosferyczne) oraz estetykę (równość/gładkość powierzchni, strukturę). Odpowiedni dobór parametrów jest ważny zwłaszcza w wypadku tynków mających pełnić specjalne funkcje.
Gruntowanie jest nieodłącznym etapem prac wykończeniowych. W związku z tym producenci chemii budowlanej ciągle wzbogacają ofertę środków gruntujących. Asortyment ten jest zróżnicowany, także pod względem...
Gruntowanie jest nieodłącznym etapem prac wykończeniowych. W związku z tym producenci chemii budowlanej ciągle wzbogacają ofertę środków gruntujących. Asortyment ten jest zróżnicowany, także pod względem ceny. Czy jednak mamy pewność, że za niższą cenę rzeczywiście kupujemy środek gruntujący?
Najbardziej miarodajnymi testami określającymi zachowanie się materiałów pod wpływem czynników atmosferycznych są długotrwałe testy starzeniowe, trwające co najmniej 5 lat. Są one jednak czasochłonne,...
Najbardziej miarodajnymi testami określającymi zachowanie się materiałów pod wpływem czynników atmosferycznych są długotrwałe testy starzeniowe, trwające co najmniej 5 lat. Są one jednak czasochłonne, dlatego częściej wnioskuje się o trwałości na podstawie krótkotrwałych i przyśpieszonych testów.
Stosowanie domieszek chemicznych, takich jak superplastyfikatory, polikarboksylaty czy ultrasuperplastyfikatory, pozwala poprawiać cechy użytkowe betonów, a także optymalizować koszty ich produkcji.
Stosowanie domieszek chemicznych, takich jak superplastyfikatory, polikarboksylaty czy ultrasuperplastyfikatory, pozwala poprawiać cechy użytkowe betonów, a także optymalizować koszty ich produkcji.
Obecnie gruntuje się niemal wszystkie rodzaje podłoży, a w dodatku często wykorzystuje się do tego produkty niedostatecznej jakości. Oba zagadnienia – zasadność stosowania środków gruntujących w zależności...
Obecnie gruntuje się niemal wszystkie rodzaje podłoży, a w dodatku często wykorzystuje się do tego produkty niedostatecznej jakości. Oba zagadnienia – zasadność stosowania środków gruntujących w zależności od podłoża oraz określanie czynników wpływających na jakość tych wyrobów – okazują się problematyczne.
Poprawne (czyli zgodne ze sztuką budowlaną) zaprojektowanie i wykonanie obiektu to bezwzględny wymóg bezproblemowej, długoletniej eksploatacji. Podstawą jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części...
Poprawne (czyli zgodne ze sztuką budowlaną) zaprojektowanie i wykonanie obiektu to bezwzględny wymóg bezproblemowej, długoletniej eksploatacji. Podstawą jest odpowiednie rozwiązanie konstrukcyjne części zagłębionej w gruncie. Doświadczenie pokazuje, że znaczącą liczbę problemów związanych z eksploatacją stanowią problemy z wilgocią. Woda jest niestety takim medium, które bezlitośnie wykorzystuje wszelkie usterki i nieciągłości w warstwach hydroizolacyjnych, wnikając do wnętrza konstrukcji.
Obecnie na rynku dostępne są różnorodne środki i domieszki hydrofobizujące. Ich skuteczność można określić i porównać na podstawie wyników badań laboratoryjnych.
Obecnie na rynku dostępne są różnorodne środki i domieszki hydrofobizujące. Ich skuteczność można określić i porównać na podstawie wyników badań laboratoryjnych.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies. Nim Państwo zaczną korzystać z naszego serwisu prosimy o zapoznanie się z naszą polityką prywatności oraz Informacją o Cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności oraz Informacji o Cookies. Administratorem Państwa danych osobowych jest Grupa MEDIUM Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Sp.K., nr KRS: 0000537655, z siedzibą w 04-112 Warszawa, ul. Karczewska 18, tel. +48 22 810-21-24, właściciel strony www.izolacje.com.pl. Twoje Dane Osobowe będą chronione zgodnie z wytycznymi polityki prywatności www.izolacje.com.pl oraz zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r i z Ustawą o ochronie danych osobowych Dz.U. 2018 poz. 1000 z dnia 10 maja 2018r.
![TABELA Zalety i wady dostępnych na rynku impregnatów na bazie silanów/siloksanów [1]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/full/data/202011/b-impregnaty-tab.jpg "TABELA Zalety i wady dostępnych na rynku impregnatów na bazie silanów/siloksanów [1]")
![TABELA Zalety i wady dostępnych na rynku impregnatów na bazie silanów/siloksanów [1]](https://www.izolacje.com.pl/media/cache/typical_view/data/202101/impregnaty-tab.jpg)
